Snelle Update

Het is even geleden sinds mijn laatste post, maar ik heb wat smallband problemen. Een website laden buiten hotmail duurt ongeveer 5 minuten, dus beperk ik me even tot het strikte minimum. Begin januari is het probleem normaal van de baan en kan ik terug wat meer posten. 

Mijn kerst was er een van uitersten. 'S ochtends had ik ontbijt met Paul en zijn broers. Pannenkoeken, fruit, holla (een soort joods brood met suiker). Alles heel gezellig, familiaal, vrolijk. 

Daarna had ik lunch bij Eden en zijn gezin. Eden stamt af van een rijke joodse familie die een heel aantal supermarktfilialen heeft in de regio. Een kast van een huis vol kunstwerken, een zwembad, een tafel van 10 meter lang. Gevuld met kreeft, kalkoen, varkensgebraad, scampi's, allerlei slaatjes, gepaneerde vis, gekarameliseerde tomaten, … De whole deal dus. Ik voelde mij wel een beetje misplaatst. Gelukkig had ik mijn hemd aangetrokken :p. Het viel me op dat Eden's ouders niet meteen achter zijn carrière-keuze staan. Ze zouden liefst willen dat hij net zoals zijn broer een plaatsje inneemt binnen het familiebedrijf. 

Sinds Kerst heb ik hier vrije tijd. Paul is op vakantie met zijn zonen. Voorlopig doe ik het even rustig en kalm tot na nieuwjaar. Daarna ga ik proberen wat meer van Melbourne te zien. Voorlopig hou ik me bezig met de boxset van The Sopranos te bekijken, wat te lopen, touwtjespringen en te werken aan enkele kleine projecten. Paul heeft het plan om een gitaarversterker te bouwen aan de hand van die kleine Vox versterkers die je in je gitaar kan pluggen. Leuk idee op zich, maar ik zit natuurlijk opgezadeld met de technische details. Solderen en kleine stackjes bouwen van 1 mini-versterker met 4 mini boxen. Zo proberen 4 versterkers aan elkaar te koppelen met de mogelijkheid om tussen de verschillende klankkleuren van alle versterkers te kiezen. Ik neem gaandeweg wel enkele foto's en zal ze later posten. Verder ben ik ook nog bezig met een eigen muzikaal idee. Ik ben al een tijdje gefascineerd door de New Beat en wil het concept proberen toe te passen op platen van nu. Dus moderne platen die teren op hun snelheid en agressiviteit vertragen zodat er totaal nieuwe sound ontstaat en je de plaat anders gaat bekijken. Leuk experiment. Of de wereld er klaar voor is, das een andere zaak. 

Morgen beginnen aan een laatste projectje. Door een glitch in de control 24 zijn alle volumes van alle nummers door elkaar geraakt en staan verschillende faders op -50. We hebben dit net iets te laat gemerkt. Ik kan dus van elk nummer alle tracks checken en die vergelijken met de laatste back-up. Een klote werkje, waar ik niet echt naar uit kijk. Maar hey, het moet gedaan worden. 

Soit nu nog snel effe naar de winkel. Ben alweer door mijn cola voorraad heen en ben nog niet buiten geweest vandaag, hoewel het hier stralende zo is. Ik moet trouwens dringend van die colaverslaving af, want het begint een beetje de spuigaten uit te lopen. Maar dat is volgens mij bij gebrek aan goeie chocolade. Gelukkig zijn de Oreo's hier hetzelfde als in België. Das het enige van snoepgoed/koeken/chips dat hier de moeite is :)

Favoriete Lunch

Hier enkele pics van mijn nieuwe gezonde verslaving. Ik probeer minstens een maal per week sushi te eten. Aangezien dat niet goed vult, vul ik het aan met een slaatje. Ik neem altijd een mixed sashimi. Dat zijn verschillende soorten vis: zalm, tonijn, scampi (prawns), … hangt van de dag af. Bij de sashimi zitten kleine flesjes soja, wasabi (groene mouse) en vochtige gemberstukjes (geweekt in weet ik veel wat). Je doet de sojasaus op de sushi, doet er een streepje wasabi op en legt er enkele stukjes gember op naar smaak. De eerste smaak is de enorm pikante wasabi, daarna krijg je de smaak van de vis en daarna de frisse smaak van de gember. Heerlijk!!!

Voor de audiofreaks

Vandaag ben ik begonnen aan een snare-trukje. Bij de drum opnames werd de snare niet langs onder gemiced. Paul houdt niet van de eventuele faseproblemen die dit met zich mee kan brengen. Hoe krijgt hij dat een snare sound? Simpel. Je neemt de opgenomen snare, haalt deze door een gate zodat enkel de snarehits overblijven en er geen spil van andere trommels inzit. Dit signaal stuur je naar een NS 10 waar je de tweeter uithaalt om te veel aan hoge his te vermijden. Bovenop de speaker zet je een snare met de snaren naar boven gericht. De luchtverplaatsing van de speaker zal de snaren doen trillen en zo kan je perfect geïsoleerde snare geluiden opnemen zonder overspraak en faseproblemen.  Leuk trukje als je het mij vraagt en zeker een aanrader. 

Hieronder enkele foto's van de setup voor de audiofragmenten verwijs ik door naar mijn post op homerecording.be.  Gebruikte mic voor de opnames is een AKG C451

Rockumentary en burger with the lot

Gisteren was een grote dag in de studio. Er werd een videofilmpje opgenomen ter promotie van het naderende album. Er werd een cameraman ingehuurd, belichting, make-up werd voorzien door Eden's vriendin, Paul was regisseur. Het filmpje werd opgezet als rockumetary. Een interview wordt afgewisseld met beelden van opnames in de studio en akoestische livesessies. Het geluid werd door  mezelf verzorgd aan de hand van mijn kleine nieuwe mobiele opname setupje. Hey, er was zelf een professioneel (zij het op een iphone) klapbord dat de takes aangaf! Een hectische dag, maar Eden deed het allemaal graag, deduldig en met een grote naturel. Daar ben ik wel enigszins van verschoten aangezien hij in het echte leven nogal een verlegen type is. Maar het echte hoogtepunt van de dag was ongetwijfeld de lunch. Mijn eerste Australische burger. En wat voor één! Ik had er zin in dus ineens maar een burger met 'the lot' (alles erop en eraan) gevraagd. Mijn verbazing was groot toen ik deze in ontvangst mocht nemen. Een broodje met een serieuze hamburger, sla, tomaten, ajuin, bacon, een spiegelei, ondefinieerbare saus, en bietensap op het onderste broodje. Mijn gezicht vertrok al ietswat en ik moest er mij even overzetten om die eerste hap te nemen. Man was ik blij dat ik die genomen heb. De beste burger die ik in mijn leven al gegeten heb en ik heb er wel al wat verorberd. Bij deze burger verbleekt den bicky cheese van de Kemer Kebab House in het niets en iedereen weet hoe zeer ik gesteld ben op die wekelijkse lekkernij. 

Paul is vandaag vertrokken om zijn vakantie kampement op te gaan zetten, dus mijn drie weken verlof beginnen. Nouja verlof kan je het niet echt noemen. Ik moet nog alle drumgates afwerken, een kunstje doen met de snaredrum (zal uitgebreid gedocumenteerd worden een van de volgende dagen) wat opzoek-werk doen ivm hardware en een hele container leeghalen zodanig dat we daar de reverbs in kunnen doen zodra paul terug is. Ondertussen is het ook nog kerst en nieuw en doe ik enkele familie en vriendenfeesten van Paul en Eden mee. Het kan dus zijn dat het wat stiller wordt langs mijn kant de komende dagen. Ik wil iedereen alvast prettige feesten en een groot 2011 avontuur wensen. Hieronder enkele sfeerbeelden van de opnamedag. 

Kakdag

Vandaag was niet al te geweldig aan de andere kant van wereld. Aangezien er morgen een video gedraaid wordt in de studio, moest alles opgeruimd worden en ik had een ere rol in die opdracht. Twee jaar rommel opruimen is niet alles. Zeker niet als een onderdeel daarvan is de patchkabels die al twee jaar in de knoop steken ontwaren, zonder diegene die verbonden zijn uit te trekken. Heeft me zekere een uur gekost. Bovendien was Eden erin geslaagd de elektriciteit van heel de studio lam te leggen. Waardoor we lang zonder stroom gezeten hebben. Dat bracht met zich mee dat de converters uitgevallen waren en laat die Dure 3000 euro toestellen nu net de flaw hebben dat ze een fabricagefout hebben in de on-knop. Werken perfect eens aan, naar je moet ongeveer een uur op de knop stoempen eer ze aan willen. Lekker … Vanavond nog al het gerief klaarzetten voor de shoot en hopelijk wordt morgen wel een zalige dag, ze doen er hier nogal gewichtig over, dus ben is benieuwd! Ik probeer wat foto's te trekken tijdens 

De was

Ook soon to be fucking rich and fucking famous producers moeten hun was doen. Gezien die van Paul door zijn exvrouw gedaan wordt, is er geen machine in het huis en moet ik mijn toevlucht zoeken tot de plaatselijke wasserette. En wat voor één. Een ecologische wasserette anex internetcafé en biobar allemaal op dezelfde plaats. Klinkt duur, maar dat was het helemaal niet. 4 au$ voor een volledige machine van 8,5 kg. Nice en cheap dus gezien een machine van 6 kg in Mechelen ongeveer 3,5 euro kost. Verder lekker verzorgd en proper en vooral weinig volk op deze zondag voormiddag. Mijn plan om mijn was aan het droogrek te laten drogen zal ik wel moeten laten varen. Het regent weer verschrikkelijk. Dat weer hier is een vreemd ding. De ene dag dik in de dertig graden en verbranden van de zon. De volgende regenen alsof alle hel is losgebroken.

Gisteren voor de eerste keer in contact gekomen met het plaatstelijke taalgebruik. 'No wuckers, mate' is kort voor 'No wucking forries' wat dan weer staat voor 'No fucking worries' wat lang is voor 'No worries' en dat zeggen ze hier zo'n 100 keer per dag. 'She's wuckers' verwijst dan weer naar een knappe vrouw. Het kan dat Paul mij even in het ootje nam (amaai wat een heerlijk foute uitdrukking) want hij was nogal vettig aan het lachen toen hij bovenstaande uitleg deed, maar gezien het gangbare taalgebruik hier, zou het best eens waar kunnen zijn.

Hoewel het vandaag mijn vrije dag is, ga ik straks toch nog wat verder prutsen met de nodige basdrums. Nu ik eindelijk de kans heb om een goede bijdrage te leveren aan de muziek van mensen die hoog mikken, ga ik me niet laten tegenhouden door wat vrije uurtjes :) Over dat hoog mikken gesproken. Ze mikken echt op wereldwijd succes. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat het zal lukken, maar ik heb er soms toch echt mijn twijfels over. Voor mij komt het geheel net iets te berekend over en mist het ietswat credibility en diepgang in de lyrics. Maar misschien is dat net hetgene wat nodig is om het te maken …

Bijgevoegd nog een foto van mijn tronie als teken van leven en voor iedereen die mijn heerlijk gelaat mist!

De Kick

Vandaag eindelijk aan de snare afgewerkt en aan de kick begonnen. Die zou normaal eenvoudiger moeten zijn, maar het eerste nummer heeft toch veel te lang naar mijn goesting geduurd. Dat kleine beetje hihat spil dat steeds weer in de tail zat, hoe kort de gate ook, heeft me nogal de das omgedaan. Dan maar manueel alles eruit geknipt. En dat was pokke veel werk. Bleek achteraf dan nog dat ze een sample gebruikt hadden die niet goed geknipt was langs aan het begin. Die allemaal moeten bij trimmen en opnieuw opnemen in het gegate signaal. Shiiiiiiit

Voor de Lobbyisten die blijven vragen naar foto's van lekkere chicks: ik moet jullie teleurstellen. Ik zit in de studio van 9u tot 23u elke dag behalve de zondag. En die enkele keren dat ik naar de winkel ga per week, heb ik nog maar bitter weinig 'hete tengels' zien rondlopen. Maar als ik er tegenkom en ik heb toevallig mijn camera bij leg ik ze vast voor de digitale eeuwigheid! Hieronder alvast een teaser …

Fucking Snare

Vandaag de derde dag op rij dat ik enkel naar een snare drum zit te luisteren. Dat gaten valt toch echt niet mee. Ik had alle 16 nummers afgewerkt, maar er zaten verschillende fouten in. Paul zijn gehoor is vrij onverbiddelijk en steeds juist :) Het leuke is wel dat hij mij de tijd geeft het allemaal aan te pakken en te leren en dat hij mij effectief ook toont waar ik op moet letten en naar moet luisteren. Aangezien er geen klanten zijn is er ruimte en tijd voor fouten, vergissingen en de dingen zo goed mogelijk proberen te krijgen. Soms frustrerend aangezien de eisen belachelijk hoog liggen, maar zo leer ik het wel natuurlijk. 

Gisterenavond ben ik met Eden naar een bassist gaan zoeken in The Espy. Een hippe bar in St Kilda waar de lokale coolcats hangen en er elke dag groepen spelen. Wel jammer dat we gisteren enkel singer-songwriters zagen zonder bassisten :) Ach je kan niet alles hebben natuurlijk. Verder zijn er al plannen voor kerst en nieuw. Ik ga op kerstontbijt bij Pauls familie, naar een kerstavond party met Eden. Hij is jood en viert dat niet, dus heeft tijd. En naar een BBQ van Eden's vrienden met oudjaar. Nice en leuk dat ze moeite doen mij te betrekken!

De Poort Van De Hel

Vandaag aan mijn eerste echte taak als assistent begonnen: het gaten van de drums zodat er goeie cleane triggers zonder overspraak zijn om de roomverb op te nemen. Kick, Snare en de twee toms van 16 nummers moeten gedaan worden en dat is veel werk. Vandaag ben ik met de snare begonnen van de eerste 6 nummers. Het gaten gebeurt met een Drawmer gate (ik ben het type even kwijt). Waarom nog met een hardware gate werken en niet de interne van Pro Tools vroeg ik Paul. 'Omdat die op niks trekken' was het antwoord en hoewel ik eerste skeptisch was, bleek na een kleine testje toch dat de Drawer gebruiksvriendelijker was dan ik op het eerste zicht had aangenomen. Ik heb ook het gevoel dat je er preciezer mee kan werken dan met de plugin. Hoewel dit eigen omgekeerd zou moeten zijn, gezien de precisie van een digitaal systeem. Werkwijze? Alle snares en samples door de gate sturen, nieuw signaal opnemen. Beluisteren tegenover de originele snareopname, waarbij de ene links en de andere rechts gepanned wordt. Zo hoor je gemakkelijk wanneer een van beide anders klinkt. De gaten bijstellen waar nodig voor fills, roffels, rimshots, …

en die stukken opnieuw opnemen. Wanneer alles opgenomen is, de timing van elke hit manueel aanpassen zodat deze perfect in fase zit met het origineel en eventuele slecht klinkende hits vervangen. Een lang een veel energie vragend werkje, maar ik vond het bijzonder boeiend om dat voor de eerste keer in mijn leven met zoveel oog voor detail te doen. Dat algemeen oog voor detail en vooral leren zien waar die details zitten zal sowieso het belangrijkste zijn wat ik hier zal leren. Jammer dat ik niet bij de opnames van het hele album bij was, want zeker in die details zit wat een productie goed maakt.

Verder ben ik de laatste dagen op obsessief bezig met wat ik voor mijn eigen studio nog moet kopen en aan moet denken. Het zal nog minstens enkele maanden duren eer ik er aan kan beginnen, laat staan ze operatief krijg en de gearlist zal nog eindeloze keren veranderen, maar er wordt aan gewerkt. Nu alleen nog die bank overvallen …

Het heeft lang geduurd …

… maar vandaag had ik mijn eerste aanvaring met een spin die anders was dan de gemiddelde hooiwagen. Hoewel ik helemaal niet dapper ben als het gaat om deze acht-voeters (Hoe kan je iets vertrouwen met 2 maal zoveel ledematen als jezelf), durf ik deze Opiliones zonder al te veel problemen doodmeppen. Iets zat ik hier trouwens bijna dagelijks moet doen, want het zit hier vol van die fuckers. Maar vanmorgen was het andere koek. Ik sta drie seconden onder de douche wanneer ik in mijn ooghoek een gore zwarte verschrikking dichterbij zie kruipen. Hoewel ze gelukkig niet al te groot is, kruipt het ongedierte gestaag richting mijn voeten. Dat wordt opletten geblazen. Normaal zou ik gewoon de doucheknop van de muur halen en het ongedierte verzuipen, maar dat ding zit hier vast aan de muur dus dat was geen optie. Pletten met de bus shampoo dan maar. Een hartslag van 300 per uur als ik,  toch met enige angst, aanstalten maak om mijn prooi te pletten. Wanneer ik dichterbij kom, krimpt mijn zwarte belager plotseling in elkaar tot de grote van een knikker. Opgelucht haal ik adem en mijn hartslag kalmeert: ik heb me vergist: geen spin, maar een steentje. Dat komt er van als je geen bril draagt denk ik nog bij mezelf. Niets is echter minder waar. Al snel ontpopt de kleine schavuit zich terug tot een 8potig monster en komt, ditmaal nog sneller, op me afgestormd. In een flits grijp ik mijn groene Fructis-zwaard en haal uit. Ook ditmaal probeert mijn belager haar dood te faken. Opnieuw trekt ze haar poten in  en neemt ze de egel-houding aan. Ditmaal laat ik me echter niet vangen. Bolletje of niet, het ongedierte zal geplet worden en met een groen lemmet mis ik zelden.  

Pieter 1 - De spinnen 0

Toen ik mijn relaas aan Paul deed, stelde hij me gelukkig gerust. Hier zitten geen ongewoon grote of dodelijke spinnen. Je kan af en toe wel is een voze tegenkomen, maar die moet je gewoon pletten. En hoewel deze woorden een bevestiging waren van wat ik eigenlijk al wist, blijf ik op mijn hoede. Geen 8poter, hoe klein of ongevaarlijk ook, zal deze knaap te grazen nemen!

Gain Enzo (Nogal Technisch)

Vandaag en gisteren de hele dag gewerkt aan de voorlopige mixen na de opnames. Paul heeft zich vooral geconcentreerd op de levels van de vocals en andere belangrijke parts. Het bizarre ding is dat de man geen (virtuele) fader heeft aangeraakt. Hij selecteert woord per woord of zin per zin en bewerkt ze met de gain plugin om zo de levels van eenzelfde geluid binnen hetzelfde nummer zo gelijkmatig mogelijk te leggen, zonder de natuurlijke dynamiek van het nummer uit het oog te verliezen natuurlijk. Het is logisch dat het refrein luider gezongen wordt dan de strofes, maar vaak staan de verschillende onderdelen toch al op aparte tracks zodat die dynamiek wel bewaard wordt. 

Waarom hij niet gewoon de fader automation van Pro Tools gebruikt zullen de techniekers onder mijn lezers nu wel aan het denken zijn? Ik vroeg mij dat ook af. Om te beginnen houdt hij niet van die protools automation. De man is nog van de oude stempel. Werkte vroeg altijd op tape of met digitale recorders. Computers en Pro Tools kent hij nog maar 10 jaar en toen had hij altijd stagiairs die de knoppen bedienden. Nu hij veel zelf doet gebruikt hij de gain plugin die standaard in protools zit. Door het nauwgezet gainen van elke woordgroep krijgt hij een zo gelijkmatig mogelijk geluid wanneer hij de tracks later zal uitspreiden over de SSL en kan hij zijn outboardgear effectiever gebruiken. Zijn compressors zullen veel minder gainafhankelijk zijn en hij zal ongewenste pompeffecten makkelijker kunnen uitsluiten of opsporen. De eventuele automations zullen later ook op de SSL gedaan worden en niet in protools. Als je ze in protools doet en ze lopen vervolgens door outboard zal dit anders gaan reageren en dat wil hij dus koste wat kost vermijden. Een monnikenwerkje is dit en ik moet zeggen soms lijkt het me meer mentaal dan dat ik die 1ne db verschil hoor op een bepaald woord, maar ik ben wel te vinden voor zijn aanpak en wat hij zegt lijkt me zeer logisch. Als er een ding is dat ik hier leer, is het wel dat geduld een schone deugd is … Deze manier van werken wordt natuurlijk ook opgedrongen door het feit dat heel veel tracks gecompt zijn. Verschillende takes, letters, woorden, noten gekozen uit verschillende opnames. Daar zit al snel wat volumeverschil op natuurlijk. De truk is alle parameters zo goed als mogelijk onder controle te houden tijdens de opnames. Kruisjes maar mics staan, dingen afgetekend op de microfoonstaanders. Weinig wordt hier aan het toeval overgelaten.  

Killing Heidi

Na veel zagen heb ik het dan toch voor elkaar gekregen. Ik heb de cd's bemachtigd van Paul's vorige grote project Killing Heidi. Waarom het zo lastig was dit project te bemachtigen? Wel laten we zeggen dat het nogal slecht afgelopen is voor alle partijen. Veel geld, rock 'n roll, drugs een neerwaartse spiraal, een bijna einde van de carrière, … Fun en games dus. Na het project met Killing Heidi is Paul enkele jaren uit de muziekindustrie weggebleven om zij leven terug op de rails te krijgen. Hij was ondertussen gescheiden van zijn vrouw met wie hij twee zonen heeft en zat met een zwaar drugsprobleem waar hij vanaf moest. In muziek had hij geen zin meer, want met Killing Heidi had hij niet enkel een project, maar ook goeie vrienden en geloof in de 'industrie' verloren. Je merkt dat het hem nog steeds heel diep zit. Er gaat bijna geen dag voorbij zonder dat er op een of andere manier naar Killing Heidi verwezen wordt. 

Net els het huidige project heeft Paul Killing Heidi van nul opgebouwd. Zangeres en gitarist-broer ontdekt. Ritmesectie toegevoegd en beginnen werken aan een sound. De zangeres was 16 toen Paul begonnen is aan de opnames voor de eerste plaat 'Reflector'. Dat is meteen ook de reden waarom er nogal veel autotune gebruikt is. Hoewel ze over de basics beschikte, had Ella haar stem nog niet echt onder controle. Verder ben ik enorm verschoten hoe hard je zijn invloed kan horen in zowel het toekomstige album van Eden als deze Reflector van Killing Heidi. Hoewel het werk van Eden iets funkyer en meer 'gitaarvirtuoos' (zij het goed verstopt in de productie) is kan ik duidelijk de parallellen horen tussen de twee projecten. Zo komen veel van de percussieve elementen en het gebruik van synths en accenten in de drums nogal vaak terug. Ook de oosterse elementen lijken me zijn invloed hoewel deze niet nadrukkelijk in de sound van het nieuwe project terug te vinden zijn. Waarschijnlijk ga ik nog bergen meer gelijkenissen ontdekken eens we aan de mix voor Eden beginnen. 

Hieronder alvast een filmpje van Killing Heidi - Mascara 

http://www.youtube.com/watch?v=dCfM4zuKmM8&feature=related

En Weir http://www.youtube.com/watch?v=ee1eLQa10m4&feature=related

De komende maand zal het rustiger worden op audiogebied. Deze week wordt er nog aan druk gepremixed aan een CD-tje. Alle opnames zijn gedaan. Dus wordt het tijd om nummers te kiezen, een laatste finetuning te doen en aan de mix te beginnen. Daarvoor zal er eerst nog een hele studio gebouwd moeten worden rond de nieuwe SSL tafel. Eerst gaat Paul echter enkele weken op vakantie met zijn kinderen en ex-vrouw. Als hij terugkomt beginnen we aan de bouw van de nieuwe studio. Waarschijnlijk zullen we later deze maand ook nog beginnen aan het opnemen van de reverbs voor de drums. Deze zullen in een container opgenomen worden. Wordt wel een leerrijke ervaring voor me. Ik zal proberen deze zo goed als mogelijk te verslagen. 

Pro Tools 9

Na uren proberen om mijn laptop en mijn mac mini uit te rusten met de nieuwe Pro Tools 9 software is het mij dan toch eindelijk gelukt. Ik was de DVD's voor mijn versie 8 thuis vergeten en vreesde dat ik deze install nodig had om te kunnen updaten naar 9. Uren gezocht op het internet, en allerlei fora en ja zelfs torrents om te zien of ik nergens een download of dvdrip kon vinden. Ne verloop van tijd was ik het vruchteloos zoeken zo beu, dat ik gewoon versie 9 besteld heb via download en bleek dat daar een clean install bijzat en ik alleen de licentie van mijn vorige versie nodig had. Weer een dag uit mijn leven vergooit aan het internet :)

Gelukkig bleek het de moeite waard. Versie 9 is up and running zowel op mijn laptop als op de nieuwe macmini. Hoewel ik er nog niet echt mee geëxperimenteerd heb (dat wordt iets voor het weekend), ziet het er op het eerste zicht veel belovend uit. Ik kan de projecten van het grote systeem vlotjes openen. Ik heb jammer genoeg wel niet goed voices om alles af te spelen. Pro Tools HD kan er 192 aan en ik maar 96. Gezien de projecten nogal groot zijn, gemiddeld zo'n 160 tracks hoor ik de nummers dus maar met de helft van de instrumenten. Voor de editing is dit echter geen probleem. Ik moet enkel de tracks kunnen beluisteren die editing nodig hebben en de guides hiervoor. Dus maximum 10 tracks per keer. Na een korte test bleek ook dat ik de projecten zonder problemen kan overbrengen naar het grote protools systeem met de gedane edits. Missie geslaagd dus. 

Ik vroeg Paul of hij eventueel de update wil financieren naar 192 tracks op het kleine systeem, maar aangezien dat iets van een 1500$ zag em dat begrijpelijk iets minder goed zitten :)

Blij dat alles werkt hier in elk geval en dat ik eindelijk mijn eigen kleine setup heb om te werken terwijl Paul en Eden bezig zijn. Dat zal ons veel tijd en mij veel onaangename werkuren besparen

Mac enzo

Ik ben er even tussenuit geweest met mijn blogposts. Niet omdat ik het nu al opgeef, maar omdat mijn oude getrouwe laptoppie het zo goed als opgegeven heeft. De powersupply is kapot en ik moet altijd ongeveer een kwartier prutsen met het kabeltje eer ik hem goed wil hebben. Gelukkig heb ik nog een belastingsteruggave te goed en zijn mijn ouders zo lief deze even voor te schieten. Ik zit hier nu dus achter mijn spiksplinternieuwe Macbook pro. Super vet machien, snel en wiet er strak uit. Daarenboven wiet het scherm er geweldig uit. Enige kleine nadeel is dat hij een Australisch toetsenbord heeft en dat is nog even wennen, maar dat zal ongetwijfeld snel komen. Waarna ik ongetwijfeld alles fout zal doen op een normaal klavier :)

Over Mac gesproken, vandaag zijn de twee nieuwe minimacs voor de studio gearriveerd. Paul heeft we via Taiwan gekocht, daar had mac een foutje in de prijszetting gemaakt. Met als gevolg twee 8 gig, 2,66 GHz duocores met 1 TB harde schijf voor de prijs van een. Nice dus. Jammer dat de macbooks niet zo cheap waren. Eentje zal gebruikt worden als office computer en server, de andere als editstudio. Em wie kan al dat lekkers klaarmaken voor gebruik? Ikke natuurlijk, dus zit ik hier omringd door drie macs :). Het kon slechter …

Foto's volgen later mss nog, ben nu te druk bezig met de installs. 

Smash The Piñata

Vandaag was er auditie voor een drummer voor het muziekproject van Eden. Er werden al enkele drummers gezien, maar die voldeden nooit echt aan het project. Het oog van Paul en Eden viel op de drummer van de australische (ex)band Mammal. Je kan ze hier aan het werk zien op youtube met het geweldige nummer Smash The Piñata (http://www.youtube.com/watch?v=2PmhHPFgcwk). Ze bestaan ondertussen niet meer aangezien de zanger een totale nutcase was. De auditie vond plaats in een lokaal repetitiekot. De man (ik ben zijn naam kwijt, het was nogal een moeilijke) kwam aan met een gigantisch drumstel. Het werd me al vrij snel duidelijk dat het een 'krachtige' drummer zou zijn. En dat was geen understatement. Gelukkig had ik mijn nieuwe oordoppen bij. Maar het moet gezegd. Een van de beste, strakste en krachtigste drummers die ik al gezien heb in mijn leven. Bovendien straalt hij veel plezier en explosiviteit uit tijdens het spelen. Allemaal eigenschappen waar ze hier naar op zoek zijn. Het klikte al snel tussen Eden en de man in kwestie en elk nummer werd twee keer gespeeld. Waarbij de tweede keer zonder enige hapering verliep. (en er zat een nummer in 11/4e bij, niet echt simpel) De man is geïntresseerd in het project en in de loop van de week zullen de verdere afspraken gemaakt worden. 

Later op de dag volgende nog een kleine opname sessie voor harmonieën toe te voegen aan de backings van een nummer. Een ondergetekende mocht op record duwen :) Yes ket. Jammer dat er enkel schetsen werden opgenomen en het precieze zangwerk zal overgedaan worden als Paul wel aanwezig is :)

Cheers

Pieter

Melbourne City en wat bedenkingen

Vanochtend ging de wekker zoals gewoonlijk om 8uur. Back in België zou er geen haar op mijn hoofd zijn dat er aan dacht om zo vroeg op te staan op een zondag, maar hier lukt me dat dus wel. Voorlopig toch. Na een kort ontbijt en de ontdekking dat mijn frigo het begeven heeft (hopelijk vind ik hiervoor snel een goedkope oplossing) vertrok ik vol goede moed naar de grote stad. De snelste weg om daar te geraken is de trein. Nice and easy toch? Hmmm, laten we zeggen dat ik na de hulp van de locals er in geslaagd ben een ticket uit de automaat te krijgen (weet ik veel hoeveel zones het tot Melbourne is) en aan de juiste kant van het perron te gaan staan (dat links gedoe is echt wennen). Na tien minuutjes trein kwam ik aan in het stadcentrum. Daar sluipt de trein even ondergronds en verandert hij in een tram die je meeneemt doorheen de cityloop. Dat zijn een vijftal stations die telkens bezocht worden in een lus. Ik had het advies gekregen uit te stappen in Flinders Street Station, dus deed ik dat maar. Eens uit het station kwam ik op het Federation Square. Hier kon ik het toeristische infocentrum vinden, dat ik dan ook maar meteen bezocht. Honderden brochures en stadsplannen en ... Ik heb de nodige dingen mee gegraaid om mijn toekomstige maand vakantie toch een beetje te kunnen plannen. 

Met een stadsplan in de hand op ontdekkingstocht dan maar. Ik moet bekennen dat ik mij het eerste uur bijzonder ongemakkelijk voelde bij het idee om alleen een stad te bezoeken. In het verleden deed ik die dingen altijd met anderen en ik had toch wat tijd nodig vooraleer ik me bij mezelf op mijn gemak begon te voelen. Maar eens de eerste schaamte weg gevreten, bleek Melbourne al snel een plaats waar ik me in mijn sas voelde. Normaal gezien ben ik geen fan van grootsteden, maar ik moet bekennen dat deze 'Parel Van Het Zuiden' een (h)eerlijke indruk op mij heeft nagelaten.  De binnenstad van deze wereldstad is eigenlijk bijzonder klein. Op het plan is Melbourne een stad van 8 op 8 blokken omringd door water en parken. Hoewel de hele stad is aangelegd, voel je toch dat er leven in de lucht hangt. Verschillende musea, platenwinkels, concertzalen, straatmuzikanten, parken, internationale ketens, een Chinese wijk, een Griekse wijk, veel jongeren, ... Een kolfje naar mijn hand. En hoewel het mij bijzonder veel moeite gekost heeft, heb ik me vandaag gehouden aan het verkennen van de stad. Dus geen dingen bezocht en niet te veel details opgezocht. Ik wil nog wat dingen te doen hebben tijdens de twee a drie weken verlof die mij komende maand te wachten staan. Wel ben ik vandaag toevallig op de jaarlijkse beurs voor jonge ontwerpers en designers terecht gekomen. Alwaar ik mij een paar nieuwe suède schoenen van Hobes heb aangeschaft. Volledig met de hand gemaakt, ik was er meteen verliefd op. Een dure grap dat wel, maar ge leeft maar ene keer eh. 

Verder begin ik steeds meer te beseffen dat ik echt aan de andere kant van de wereld zit en dat Australië een vreemde geschiedenis met zich mee draagt. Ik had er nog niet bij stil gestaan, maar het is hier echt een smeltkroes van culturen, een land van kolonialen en vluchtelingen. Veel Aziatische types, veel Joden (Balaclava heeft een sterke Joodse gemeenschap), maar ook Polen, Russen, noem het en er zijn er te vinden. Dit weerspiegelt zich hier ook in het uitzicht van de stad en de omliggende wijken. Zo zie je hier bijvoorbeeld veel Aziatische restaurants (Japans, Chinees, Maleisisch, ...) en sushibars op elke hoek van de straat (heerlijk trouwens !!). Je hebt hier winkels waar je enkel kosher kan kopen, maar ook de supermarkten hebben vaak zo'n afdeling. Hoewel de voertaal hier Engels is, hoor je hier ook constant vreemde talen rondom je oren. Over dat Engels gesproken: hoewel het mijne niet van opperste kwaliteit is, ik het verschrikkelijkste Belgische accent ter wereld heb en ongetwijfeld 100den taalfouten maak, vinden de meeste mensen hier dat niet echt een probleem. Ik ben er nog nooit over aangesproken en iedereen lijkt mij te verstaan en ik versta alles en iedereen. Verder begin ik er mezelf trouwens ook steeds vaker op te betrappen dat waar ik vroeger in ons aller moedertaal in mijn eigen hoofd raasde, er steeds vaker Engels begint in te sluipen. En dat al na een week! Het is goed dat ik deze blog onderhoud, anders zou ik mijn voeling met het NL snel kwijt zijn denk ik.

Soit genoeg gezeverd. Hieronder nog enkele foto's van mijn kleine ontdekkingstocht. Ik weet dat ze voor jullie waarschijnlijk niets zeggend zijn, maar ik ben niet zo goed in mooie toeristische kiekjes. En oja, al twee dagen op rij gigantisch warme zon en nog steeds niet verbrand. Hoe doen ik het

St Kilda

Vandaag van een onverwachte vrije middag gebruik gemaakt om de naburige wijk St Kilda te bezoeken. Deze wijk ligt op 15 minuten stappen van de studio en herbergt de 'hippere' uitgaansbuurten en het strand. Gelukkig vertrok ik zonder water en zonnecrème op de warmste dag tot hiertoe. Ik zal het nooit leren zeker ...

Ik heb er maar even rondgesnuisterd maar ben voorlopig niet echt onder de indruk. Ik ben niet echt een strandganger, laat staan een waterrat en de rest leek gewoon 100% procent op mijn wijk. Rechte blokken, lelijke architectuur, weinig karakter. Wel veel ijsstalletjes en bakkerijtjes en cafétjes. Hoe langer ik hier ben, hoe meer ik me niet van de indruk kan ontdoen dat alles hier in de 70'sies is blijven steken. Hopelijk vind ik op mijn tripje naar de binnenstad morgen meer wat ik zoek. 

Hieronder enkele fototjes. Eén ervan is nog van zo'n oud huis, dat was ik vergeten in een vorige post. Ik ben by the way niet verbrand en heb zeker twee uur rondgelopen in 35 graden, heb zelfs geen koppijn :s

Vaste Vorm

Een week ver begint het leven hier stilaan vaste vorm aan te nemen. Alles valt beetje bij beetje op zijn plaats. Paul en Eden zijn twee heel vriendelijke en easy going mensen. Ze weten goed wat ze willen en nemen er hun tijd voor. De opnames en editing van het album lopen op hun laatste benen. Nog drie tracks die een laatste evaluatie door moeten en dan kan aan de bouw van de nieuwe studio begonnen worden en zal de plaat eindelijk gemixed worden. Mixing zal door Paul gebeuren met mij als assistent, ondertussen zal Eden repeteren met de band en het verder promo werk en die dingen onder handen nemen. 

De dagen verlopen volgens een vast stramien. Opstaan om rond 9u in de studio te zijn. Er wordt aan de plaat gewerkt, bij opgenomen, ge-edit en vooral veel gediscussieerd. Ik neem ondertussen nota's in mijn editbook van wat er nog gedaan moet worden. Rond de middag wordt er altijd eten gehaald. In die week die ik hier ben is er nog geen enkele keer brood gegeten of gekookt. De mannen doen dit al twee jaar. Erg gezond kan dat niet zijn. Maar Australiërs bestellen volgens hen het meeste take-out in de hele wereld ... Ik neem meestal genoegen met wat brood (take-out is gemiddeld 12$ en dat vind ik wat veel van het goede). Vandaag heb ik me laten gaan en een pizza met BBQ saus en vele soorten bizar vlees besteld. Niet slecht, maar niet ech mijn ding. Toch niet voor een pizza. Na het eten wordt er verder gewerkt tot 15u. Paul vertrekt dan om zijn kinderen van school te halen en te droppen bij de exvrouw waar hij blijft tot een uur of 8. Eden werkt nog even verder met mij. Ik neem wat tijd om te koken, winkelen en eten. Tegen een uur of 8 begint Paul er weer aan en wanneer hij klaar is, begin ik aan de opdrachten in mijn edit boek. Rond een uur of 12 kruip ik meestal in mijn bed. Lange dagen zijn het wel, maar ik leer enorm veel van de discussies tussen Eden en Paul. Waarom ze bepaalde keuzes maken, waarom ze dingen op een bepaalde manier doen, hoe ze editten, waar ik op moet letten, ...Doordat we in Paul's 'homestudio' werken en dus niet moeten betalen om er te zijn, is er alle tijd om rustig dingen uit te proberen, uit te leggen, fouten te maken, te kloten, te lachen, ... Een rustige en ontspannen werksfeer met andere woorden.

Veel tijd om Australië te verkennen rest er mij wel niet. Ik heb elke zondag vrij en zal van die tijd gebruik maken om groot Melbourne te verkennen. Dit weekend plan ik een tripje naar de binnenstad met de trein. Gewoon wat gaan rondsnuffelen en verkennen is het plan. Volgend week zal een tipje naar St. Kilda op het menu staan. Strand, café's, winkels, optredens, ... een plek waar veel jongeren en backpackers rondhangen. Volgende maand heb ik twee a drie weken vrij. Waarschijnlijk zal ik dan wat meer exploring doen. Hoewel er ook veel werk zal zijn om de mixing voor te bereiden en onze eigen reverbs op te nemen. Ondertussen probeer ik zelf aan een remix te werken die ik gevraagd ben te doen voor Glasstone Records met Tex Taiwan. Productie gebeurt op mijn laptoppie, de mixing in protools :).

So far ben ik heel tevreden dat ik het risico genomen heb om naar hier te komen. Hoewel ik moet teogeven dat ik dit weekend wel wat koude, sneeuw, bekende gezichten en taal zou kunnen gebruiken :)

Toedelz

Pie

 

Een lange dag

Vandaag stond een upgrade van Pro Tools HD 2 naar HD 3 op het programma. De computer opengooien, extra accel kaart bijsteken. Stukje taart. Toch?

Niet dus. Bij de eerste poging wilde Pro Tools niet meer opstarten. DAE error 1127. Een paar keer heropstarten hielp niet. De computer opnieuw opengegooid en getest of het HD 2 systeem zoals het was nog werkte. Dat ging vlot. Dus computer opnieuw open en zien of de oude setup werkte met de nieuwe kaart.Ook dat verliep vlot. Dus computer een laatste keer open en alle kaarten er in met de nieuwe in het middenslot en de oude vanboven. Yes ket het werkt. Nu even testen of we inderdaad genoeg processingpower bijkrijgen om meer voices te kunnen draaien. We hebben ze immers nodig om onze eigen reverbtracks op te nemen. We hadden maar 160 voices ter beschikking en gezien de sessies rond de 150 lopen, werd het nogal krap.Jammer genoeg vielen in sommige sessies enkele voices weg bij het toevoegen van lege tracks. Daarom mocht de stagairs bij de volle zesties tracks checken welke voices wegvielen en proberen na te gaan hoe er meer bij te krijgen. Na veel kloten erachter gekomen dat de projecten gewoon effe een kickstart nodig hadden. Van 160 voices omzetten naar 192. Saven. Sluiten. Terug openen. En dan maar voices controleren zodat er zeker niks over het hoofd gezien werd. Veel werk. 

Hieronder enkele foto's van Paul Kosky, de eigenaar van de studio die de plaat produced en financiert, terwijl hij vecht met een veel te grote mac en een Pro Tools HD 3.

 

No Place Like Home

Volgens de Londense band White Lies is er no place like home. Ik heb vandaag dan ook zowat de hele dag besteed aan het leefbaar maken van mijn 'appartementje'. Om te beginnen is de loodgieter langs gekomen. Hij heeft me voorzien van een werkende wc en warmwater. Of wat er voor moet doorgaan. Voorlopig is het nog al aan de bruine kant, maar de boiler en leiding zijn ongeveer 3 jaar niet gebruikt, dus ik hoop dat het maar van tijdelijke aard is. Verder heb ik alle rommel buiten gesmeten uit de keuken en eens grote schoonmaak gehouden. Niet meteen mijn geliefkoosde bezigheden. Maar het leek me toch een keer nodig om gewapend met CIF (of JIF zoals het hier heet) en javel alle vuiligheid, verdorde beesten (ja ook spinnen) weg te spoelen. Ook de badkamer en mijn tweede kamer die nu nog als opnameruimte gebruikt wordt, kregen een grondige schoonmaakbeurt. Hieronder enkele foto's van mijn place zoals ze er nu uitziet. Het spijt me van de enorm lelijke tegels, maar ik heb jammer genoeg niet veel keuze. 

Verder ben ik een Australische rekening gaan openen bij ANZ. Het zal me ongeveer 5$ per maand kosten om deze te houden. Maar op die manier kan ik wel gemakkelijk met bankkaart betalen en hoef ik dus niet steeds met grote hoeveelheden cash rond te lopen. Mijn 'loon' zal eveneens op deze rekening gestort worden. Over geld en loon gesporken. Het leven is hier verschrikkelijk duur. Een 2 kamer appartement zoals het mijne in iets modernere en betere staat huren kost hier ongeveer 1200$ (850 €) en het pakje sigaretten dat ik voor Paul meenam een wopping 17$. Die man rookt een pakje per dag, niet moeilijk dat hij het ontbijt overslaat :)

Verder heb ik uit zeer betrouwbare bron (dank Saar) vernomen dat het ginder aan het sneeuwen is. Ben ik even blij daar weg te zijn. Ik haat sneeuw. Hier is het ondertussen vanachter in de dertig graden en al stralende zon bij het opstaan. Niet echt aangenaam aangezien mijn kamer zowat heel de dag naar de zon gericht staat en het daar dus kapot gaan is. Zo kapotgaan dat mijn frigo moeite heeft met zichzelf koel te houden.