Vroeger dan gepland

Wegens wel erg slecht nieuws van het thuisfront ben ik genoodzaakt mijn verblijf hier tijdelijk te onderbreken. Ik vertrek morgenavond richting Mechelen en kom zondag rond 18u aan in Brussel. Na een week of twee, drie (we zien wel hoe het loopt) plan ik terug te vertrekken richting Melbourne. Mijn verblijf hier zal dan wat uitlopen richting zomer. Ik kijk niet uit naar de trip, maar sommige dingen gaan nu eenmaal voor en gelukkig maar …

Het zal hier voorlopig dus heel even bijzonder stil worden langs mijn kant. Ik laat meer horen zodra

ik kan.

π 

Eindelijk …

Ik heb er 3 maand op moeten wachten, maar vanaf morgen is het eindelijk zo ver: we beginnen aan het mixen (zij het voorlopige roughmixen) van de plaat. Drie maand zwoegen, taffelen en editten worden vergeten en we beginnen aan het grote werk. Het plezante werk. Het creatieve werk. Nodeloos te zeggen dat ik er enorm hard naar uitkijk. 

Gisteren hebben en vandaag hebben we de laatste handen aan de studio voorbereidingen hiervoor gelegd. Paul vond het plots nodig nieuwe monitorstanden te bouwen. De standen die hij tot nu toe gebruikte vond hij de wiebelig en te klein en zorgen er volgens hem voor dat er heel wat laag verloren ging als we het volume omhoogschroefden. Zijn plan om zelf standen te bouwen werd door mij echter niet erg happig onthaald. Ik had zo het gevoel dat het vooral Pieter ging zijn die standen mocht bouwen terwijl Paul wat op mijn vingers stond te kijken. Ik ben al geen Bob de Bouwer, maar als er iemand staat te gapen, wordt ik er helemaal ambetant van. Toch heeft Paul me aangenaam verrast. Hij had er zowaar erg veel zin en nam meteen het voortouw. De standen bestaan uit wielen ( anders geraakten we niet tussen al de kabels die er al lagen) een onderlaag van zwaar hout, een laag rubber, nog een laag zwaar hout, verschillende lagen betonsteen en een bovenlaat van hout, rubber, hout. Alles aan elkaar gelijmd met liquid nails en speciale rubberlijm die met deed terugdenken aan de pingpong. De steven waren een dikke pain in de ass gezien ze een ton per stuk wogen en ik ze mocht verslepen, maar verder verliep alles vrij vlotjes. Het was geen leuke dag, maar het resultaat mag er wezen. De standen werken effectief en wonder boven wonder hebben we  nu een beter gedefinieerd laag. Ik haat het als mijn scepsis terecht gewezen wordt en anderen gelijk hebben, maar beter dat dan dat we ze terug moesten afbreken.

Vandaag hebben we de recording setup afgebroken en de tafel na twee jaar in dezelfde positie terug genuld. Alle tracks uitgespreid over de verschillende kanalen, alle converters, alle auxen, alle inserts en al het outboard getest. Alle patchkabels gesorteerd, de studio een grote schoonmaakbeurt gegeven. Nieuw materiaal aangesloten. Kortom alles klaargemaakt om aan het grote werk te beginnen. We beginnen met de song die zowel voor Eden als Paul de keysong van de plaat is. Niet de eerste single, maar de grote klepper en tevens de song waarmee ze het product willen verkopen aan verdelers en radio's. Natuurlijk vind ik dat er betere nummers op de plaat staan, maar deze song is wel het makkelijkst te grijpen. Een instant deuntje. Een pop-rock song in hart en nieren. Goede keuze als je het mij vraagt. 

Voor de gearheads een selectie van het materiaal dat gebruikt zal worden. Console is een gemodificeerde Harisson monitorconsole. Custommade door 'de beste tech van het land'. Een oude console met veel gebreken. Maar na een klein onderhoud van vandaag lijkt ze goed te werken. Fingers crossed. Elk kanaal behalve de stereoreturns hebben een belachelijk goed klinkende en erg precieze eq. Verdere EQ met iets meer mogelijkheden bestaat uit een Massenburg en een Orban 622b. Compressie: 3 dbx 160x, Urei 1178 stereo, Summit Audio DCL 200, Symmetrix de-essers en compressors. Delay en reverbs: 2 Lexicon MXL 200, Yamaha Rev 5 en Rev 7, AMS delay, Ams Reverb, Roland SDE 1000, Roland Dimension D, BBE 882i. Digitaal systeem is protools HD 3 7.0.3 met Apogee AD 16 en 3 DA 16. Verder de standaard selectie protools plugs en nog wat andere dingen. Maar ik denk niet dat die erg veel gebruikt gaan worden. Een leuke selectie als ge het mij vraagt. Bijna allemaal grote namen aangevuld met wat  enkele duistere onbekenden. Ik zal mijn oren spitsen en proberen te zien of die hardware bakken nu echt zoveel beter zijn dan wat moderne computers te bieden hebben. Ik hoop in elk geval veel kunde, workflow, manier van luisteren, manier van pannen, ervaring en lepe truuks te kunnen stelen van Paul. Voorlopig is dat al goed gelukt op het gebied van productie. Nu is de mixing aan de beurt …

Eindelijk!


ps: de uiteindelijk mixen worden op een SSL 6000 E/G+ gedaan. Normaal krijgen we deze week de lijst van werken die aan het gebouwen en de omgeving moeten gebeuren voor we de containers voor de studio mogen zetten. Eens die uitgevoerd zijn krijgen we de goedkeuring van The Council (gemeente bestuur) en zal alles in een sneltempo moeten beginnen lopen. Laten we hopen dat dat zo is en ik nog een grote brok, zo mogelijk alles van het deftige kan meemaken.

Addicted To Bass

Ik ben er gisteren achter gekomen dat ik een tijdje geleden de man achter Puretone - Addicted To Bass ben tegen gekomen. Best wel lachen want heb dat altijd een steen goeie schijf gevonden :) De zangeres in de videoclip is trouwens de echte zangeres. Het muzikale brein is een uitgezakte 40tiger :))) met een gigantisch zalige synth-studio vol vintage gear. Eden heeft voor de samenwerking met Paul een tijdlang met Josh samengewerkt, maar daar is niets vruchtbaars uit voort gekomen.

De Surftrip

Vandaag hebben we met z'n allen wat tijd genomen om de muziek even achter ons te laten. Het plan was om met Paul, Eden en Sasha (Paul's zoon) een surftripje te maken. Begin deze week werd er een surf-instructeur vastgelegd en materiaal gehuurd. Eden kneep is uiteindelijk niet mee geweest omdat hij Valentijn moest vieren met zijn vrouw. Ik en Paul zijn er echter van overtuigd dat hij gewoon schrik had :).

Het is een uurtje en half rijden naar het dichtsbijzijnde surfstrand: Ocean Grove. Een mooi stukje natuur en een strand met niet al te hoge golven. Ideaal om te leren surfen dus. De echte koelerds en hete surfchicks hangen op een ander strand. Dus je hoeft je niet te schamen voor gebrek aan kunde en wat belangrijker is. Je loopt hen niet in de weg, dus loopt geen risico op aanvaringen. 

De les begon met het aantrekken van de wet-suits, wat op zich al een hele uitdaging is. Die dingen spannen enorm en laten weinig aan de verbeelding over :). Vervolgens de surfplanken naar het strand dragen. Als je net begint te surfen begin je niet op kleine planken uit glasvezel, maar op grotere borden die uit een materiaalbestaan met meer drijfkracht. Op die manier kan je gemakkelijker rechtstaan. Nadeel is dat je minder makkelijk kan draaien, maar gezien ik dat niet echt van plan was. Was het mij een zorg … De les was op zich zeer kort. Dit is je bord. Als je peddelt moeten je tenen over de rand steken, als je opstaat ga je eerst op je knieën zitten, zo zet je je armen, zo je voeten, in het water dan maar … Ik dacht dit lukt me nooit zeker niet met dat beetje uitleg, maar eens in het water is het eigenlijk vrij snel duidelijk wat je moet doen. Ik stond letterlijk na de tweede golf die ik probeerde recht! Ongelooflijk hoe gemakkelijk ze het je makken met die borden. De les duurde ongeveer twee uur en half en om de zoveel tijd kwamen we terug naar het strand voor wat extra uitleg en bijschaving van de techniek. We zaten maar met drie in onze groep. Dus de instructeur kon goed zien wat je fout deed een heel persoonlijk tips geven. 

Iedereen weet dat ik geen waterrat ben. Ik zal zwemmen en water zoveel mogelijk vermijden. Maar dit is zowat het plezantste dat ik het afgelopen jaar heb uitgestoken. Serieus je voelt die golf aan uw tenen komen, peddelt nog wat extra bij. Je voelt dat je goed zit doet nog twee drie peddels extra en probeert recht te staan. Je glijdt verder op die golf. Heerlijk gevoel … Moest ik dichter bij een surfstrand wonen zou je mij er zonder enige twijfel gewoon elke dag vinden. 

Na een uurtje en half surfen vond ik het tijd om wat grotere golven te proberen en trok dieper het water in.  Geweldig. Daar voel je de golven echt tegen je beuken en moet je echt uw best doen om niet drie meter achteruitgeslagen te worden door elke golf die je niet wilt nemen. Behoorlijk vermoeiend is dat. Het zal dan ook niet verbazen dat ik na twee uur volledig uitgeput ben en zowat elke spier in mijn lijf pijn doet. Het is niet voor niks dat die mannen er allemaal zo uitzien! De grote golven bleken een hele uitdaging. Ik heb meer water gezien dan dat ik rechtgestaan heb op mijn plank, maar vond het super. Alleen al samen op je bord naast elkaar wachten op een golf is een geweldige ervaring. Ik denk dat surfen echt meer een way of life is dan het een sport is …

Hieronder enkele foto's en een filmpje van mijn surfwerk.

Het filmpje is niet erg spectaculair en van uitzonderlijk slechte kwaliteit. Het is helemaal in het begin genomen aangezien we onze spullen niet echt op het strand konden achterlaten. Dit is één van  mijn eerste golven. Later zijn we pakken dieper gegaan en werden de golven ook wat hoger natuurlijk :) Let ook op Pauls geweldige camerawerk :)

Het ding wil niet uploaden, dus jullie zullen moeten wachten op mijn thuiskomst … Ik probeer het later deze week alvast nog een keer …

Mugshot 3

Nog enkele voor de fans …

Lang geleden

Hier gaat alles rustig zijn gangetje. De rough-rough mixen zijn gedaan. Er werden vijf nummers geselecteerd om deftige roughmix van te maken. Deze zullen gebruikt worden om het product te verkopen. Ik ben het niet echt eens met de keuzes van Paul en Eden wat betreft de nummers die op de promo-cd komen. Ze kiezen duidelijk voor de pop-rock kant terwijl ik het eerder heb voor de nummers die iets minder toegankelijk zijn. Morgen volgt er nog een laatste edit-ronde voor wat vocaal werk. Daarna is het hopelijk eindelijk mixen geblazen!! Het prutsen heeft nu wel lang genoeg geduurd :). We wachten nog steeds op de toelating van de lokale overheid om aan de bouw van de nieuwe studio te beginnen. Het wordt tijd dat we de SSL kunnen gebruiken. Dirty Harry begint duchtig op de zenuwen te werken. Eden heeft zijn live-band trouwens bijna rond. Een drummer en bassist werden al gevonden. Een synth/keyboard vrouw is in de maak. Maandag zou er een eerste repetitie volgen. Ik ben benieuwd. Maandag zouden me normaal ook even de SSL gaan bezoeken in het depot waar ze bewaard word. Ik probeer enkele foto's te nemen. 

Verder niet veel speciaal. Ik probeer zoveel mogelijk zelf ook te mixen en te oefenen. Dank aan de mensen van Homerecordingforum die mij hun projecten doorsturen. Ik leer er veel van. Verder luister ik tegenwoordig terug veel muziek. Dat is een hele poos geleden moet ik eerlijk bekennen. Vooral omdat ik te veel met mijn eigen muziek bezig geweest ben. Na een korte maar hevige garagerock periode (terug naar de roots :))probeer ik momenteel wat meer de commerciële kant van het muziekspectrum te belichten. Een rare wending misschien, maar hoe je het ook draait of keert. Veel die Amerikaanse electro-pop-hop-pulp zit gewoon erg goed in elkaar. Alleen al daarvoor is het de moeite om ze te beluisteren. Nummers die me tegenwoordig erg aanspreken: 

De volgende stap?

Vandaag is het eindelijk zo ver. Alle opnames zouden eindelijk afgerond moeten zijn. Het was een vermoeiende week. Veel oefenen, kloten en herhalen van solo's. Uren werken en dan alles terug weggooien. Maar we of liever zij, zijn er geraakt. Paul heeft nu snel enkele heel ruwe mixen gemaakt, die worden op een cdtje gezet en het hele weekend beluisterd. Als er geen nieuwe opmerkingen komen is het opnameproces eindelijk afgerond. 

Normaal zou er daarna aan de mixen begonnen worden op de SSL tafel, maar door wat problemen met architect en overheid loopt de bouw van de nieuwe studio geweldige vertraging op. De definitieve mixen zullen dus even op zich laten wachten. Oplossing: enkele roughmixes die op de huidige tafel gemaakt worden. Het 'product' zal verkocht worden aan de hand van deze mixen. Volgende week dus enkele gedetailleerde roughmixen doen met met Paul. Daar kijk ik wel erg naar uit. En op zich vind ik het geen probleem om wat roughmixen meer of minder te doen. Hoe vaker het moet gebeuren hoe vaker ik de kans krijg Paul in actie te zien en te stelen met ogen en vooral met oren. 

Ik hoop wel dat de bouw van de studio vrij snel kan beginnen. Zoals het gepland staat ben ik hier nog twee maanden en half en in die tijd zou ik graag de studio bouwen en de plaat afwerken. Ik kan altijd langer blijven als het nodig moest zijn, maar dat past eigenlijk niet in mijn planning :). Bovendien heb ik de laatste week toch wat last van thuisfront gemis. Misschien is het door de geweldig lastige week en het feit dat ik nu wat ziekjes ben. Laten we zeggen dat ik toch stiekem ook wat uitkijk naar mijn voeten terug op Belgische of beter Mechelse bodem te hebben :)

Verder probeer ik met Paul, Eden en de kinderen een surftripje te plannen ergens de volgende weken. Hopelijk komt het er van en kunnen jullie binnenkort een filmpje zien van deze jonge god in wetsuit ;) Ik kan Australië nu toch niet verlaten zonder op zo'n surfboard gestaan te hebben! Al zal ik er waarschijnlijk meer afvallen dan op staan …

Blikje in de studio

Hier wat foto's van de typische werkdag in de studio. Paul achter de knoppen. Eden overal en ik 
achter de laptop om nota's te nemen van het werk dat ik na drie uur als Paul naar de kinderen is 
moet uitvoeren. Bovendien hou ik ook 'Het Grote Opmerkingen Boek' bij, met alles wat nog aan-
gepast moet worden :)
Let vooral op de tweede foto waar ik massief gespierd lijk! Doet mijn bijnaam Arnold (naar mijn
geweldige accent) alle eer aan!