De tweede week

De tweede week was zo mogelijk nog erger dan de eerste. Ik ben van een beetje doen naar helemaal niets doen gegaan. Gelukkig waren er nog computerspelletjes om mijn dagen wat op te vullen. Deze week zit er (eindelijk!) schot in de zaak. De website is in een betere staat en het promomateriaal is binnen. Muismatten, tshirts en ja, zelfst EDEN condooms. De mannen gaan er volgens mij lichtelijk over. Paul vertrekt zondag naar Sydney. Hij heeft afspraak bij enkele majors zoals Universal, EMI en met wat kleinere labels. Ik was graag mee geweest om Sydney eens te bezoeken, maar een vlucht heen en weer kost ongeveer 300 €. Reken daarbij nog eens verblijf en we komen op geldgebrek. Jammer. 

Op studio gebied ziet er eindelijk ook wat schot in de zaak. Nuja, schotje. De recallsheets voor de mengtafel en alle outboard gear zijn opgesteld en ingevuld. Eind deze week wordt begonnen met het afbreken van de studio. Zo heeft Paul zijn leefruimte (living en keuken) na twee jaar eindelijk terug. In afwachting van de nodige bouwvergunningen wordt een kleine studio opgezet in zijn slaapkamer. Ik heb laten weten dat ik niet langer blijf als 4 juni als er geen duidelijke en heldere vooruitzichten zijn voor de bouw van de nieuwe studio. Er is hier momenteel wel erg weinig werk en bovendien heb ik thuis mensen die op me wachten, die ik zelf ook mis en als alles goed gaat ook een nieuwe kleine eigen studioruimte om in te richten zodat ik eindelijk op zelfstandige basis aan de slag kan. Genoeg vooruitzichten dus om hier niet nodeloos tijd te verdoen.

Ik vind het erg frustrerend dat het zo loopt en ben het danig beu dat ik steeds moet wachten op werk. Mijn avonturen binnen de audio-wereld lopen niet over rozen, of toch niet het soort zonder gigantische doornen. Een tegengevallen stage bij Motormusic en een wel erg tegenvallend tweede Melbourne avontuur doen een mens een beetje de moed verliezen. Gelukkige ben ik erg koppig, hardleers en heb ik nog steeds genoeg goesting mijn weg verder te zetten. Ik heb het gevoel dat ik de laatste maanden / het laatste jaar toch erg gegroeid ben als 'engineer'. Volleerd durf ik mezelf absoluut niet noemen. Maar we hebben tijd en nog steeds goesting. 

π

Het dak

Mijn eerste week terug loopt niet van het spreekwoordelijke leien dak. Eden en Paul zijn druk bezig met met de promotionele kant van het project. Merchandising, websites, wikipedia, … alle elementen die samen met de roughmixes die reeds gemaakt zijn moeten zorgen dat ze de plaat verkocht krijgen. Paul vertrekt deze week of volgende week naar Sydney om de plaat voor te stellen bij enkele labels. Dat maakt dat er voor mij erg weinig werk is. Die promo dingen hebben ze immers liever in eigen hand. Op wat bounces voor de muzikanten na is er op audio gebied wel erg weinig te beleven. Het enige andere dat ik al gedaan heb is een wikipedia over Paul maken en dat bleek veel moeilijker dan gedacht. Linken en referenties. Die codes zijn toch een beetje een bitch. Verder heb ik het gevoel dat de huiselijke sfeer wat anders is. Ik denk dat Paul, maar vooral ook Eden zich er meer van bewust zijn dat ik hen geld kost en ze het wat irritant vinden dat ik niet zo veel kan renderen. Het kan ook mijn verbeelding zijn, maar ze lijken meer gesloten en meer op hun hoede. De bouw van de nieuwe studio zit precies nog steeds in het slop. Paul is erg vaag over wanneer ik naar precieze data vraag en er is al gevallen dat het goed zou kunnen dat de eerste single in een externe studio gemixed zal worden. 

Daarbij komt dat ik erg veel last heb van de jetlag. Ik geraak niet in slaap en wordt 's nachts bijna steevast wakker rond een uur of vier. Vorige keer begon ik met fysiek zwaarder werk waardoor ik 's avonds als een blok in slaap kon vallen en al snel in het juiste ritme zat. 

Als ik het van de positieve kant bekijk kan ik enkel zeggen dat mijn counter-strike skills er wel erg op vooruit gegaan zijn. Of dit echt een positief punt is blijft natuurlijk nog maar de vraag. 

Hopelijk verandert er de komende weken wat en krijg ik wat zinnig werk. Of toch op zijn minst garanties op zinnig werk in de zeer nabije toekomst. Wat rondhangen en computerspelletjes spelen kon ik thuis ook. 

To be Continued …

Back With A Vengeance

Het heeft even geduurd, maar ik ben terug. De vlucht naar hier met Qatar Airways was een lachertje in vergelijking met de vorige keren. Ligt het nu aan de maatschappij of aan mijn gewenning, dat blijft wel de vraag. Veel plaats in de vliegers en enorm goed personeel. Bovendien werd ik deze keer eens niet mottig van de geur van het eten. Nicy dus. Voor iedereen een echte aanrader. 

Hier alles verder zijn gewone gangetje. De tijd lijkt te hebben stilgestaan. Buiten wel erg veel rommel in mijn kamer die vandaag een grote schoonmaakbeurt kreeg met keuken en badkamer is er niet erg veel boeiend gebeurd. Op echt audio gebied staat het hier precies even stil. Er wordt nu vooral gerepeteerd, mensen gecontacteerd en wat opruim en opkuiswerk ter voorbereiding van de nieuwe studio. Die nu al maanden moet komen … Paul heeft ondertussen zijn internetverslaving nog wat bot gevierd en de Control 24 maakt dus plaats voor een Toft ATB 32 met meterbrug. Ik kijk kat nog wat uit de boom en zie wat er komen gaat. Het worden in elk geval 3 spannende weken naar men zegt. Paul vertrek binnenkort naar Sydney om met wat 'Majors' (platenlabels) te gaan praten. Ik ben benieuwd wat er uit de bus komt …

Tijdens mijn afwezigheid werd een premix gemaakt van zes nummers voor de promo-cd, een EPK afgewerkt en een voorlopige website opgericht. http://www.peakmusic.com.au/ Bewonderen die hap dan kunnen jullie is zien met wie en wat voor muziek ik zoal bezig geweest ben de laatste maanden. 

Zoen en het ga jullie goed 

π

Vroeger dan gepland

Wegens wel erg slecht nieuws van het thuisfront ben ik genoodzaakt mijn verblijf hier tijdelijk te onderbreken. Ik vertrek morgenavond richting Mechelen en kom zondag rond 18u aan in Brussel. Na een week of twee, drie (we zien wel hoe het loopt) plan ik terug te vertrekken richting Melbourne. Mijn verblijf hier zal dan wat uitlopen richting zomer. Ik kijk niet uit naar de trip, maar sommige dingen gaan nu eenmaal voor en gelukkig maar …

Het zal hier voorlopig dus heel even bijzonder stil worden langs mijn kant. Ik laat meer horen zodra

ik kan.

π 

Eindelijk …

Ik heb er 3 maand op moeten wachten, maar vanaf morgen is het eindelijk zo ver: we beginnen aan het mixen (zij het voorlopige roughmixen) van de plaat. Drie maand zwoegen, taffelen en editten worden vergeten en we beginnen aan het grote werk. Het plezante werk. Het creatieve werk. Nodeloos te zeggen dat ik er enorm hard naar uitkijk. 

Gisteren hebben en vandaag hebben we de laatste handen aan de studio voorbereidingen hiervoor gelegd. Paul vond het plots nodig nieuwe monitorstanden te bouwen. De standen die hij tot nu toe gebruikte vond hij de wiebelig en te klein en zorgen er volgens hem voor dat er heel wat laag verloren ging als we het volume omhoogschroefden. Zijn plan om zelf standen te bouwen werd door mij echter niet erg happig onthaald. Ik had zo het gevoel dat het vooral Pieter ging zijn die standen mocht bouwen terwijl Paul wat op mijn vingers stond te kijken. Ik ben al geen Bob de Bouwer, maar als er iemand staat te gapen, wordt ik er helemaal ambetant van. Toch heeft Paul me aangenaam verrast. Hij had er zowaar erg veel zin en nam meteen het voortouw. De standen bestaan uit wielen ( anders geraakten we niet tussen al de kabels die er al lagen) een onderlaag van zwaar hout, een laag rubber, nog een laag zwaar hout, verschillende lagen betonsteen en een bovenlaat van hout, rubber, hout. Alles aan elkaar gelijmd met liquid nails en speciale rubberlijm die met deed terugdenken aan de pingpong. De steven waren een dikke pain in de ass gezien ze een ton per stuk wogen en ik ze mocht verslepen, maar verder verliep alles vrij vlotjes. Het was geen leuke dag, maar het resultaat mag er wezen. De standen werken effectief en wonder boven wonder hebben we  nu een beter gedefinieerd laag. Ik haat het als mijn scepsis terecht gewezen wordt en anderen gelijk hebben, maar beter dat dan dat we ze terug moesten afbreken.

Vandaag hebben we de recording setup afgebroken en de tafel na twee jaar in dezelfde positie terug genuld. Alle tracks uitgespreid over de verschillende kanalen, alle converters, alle auxen, alle inserts en al het outboard getest. Alle patchkabels gesorteerd, de studio een grote schoonmaakbeurt gegeven. Nieuw materiaal aangesloten. Kortom alles klaargemaakt om aan het grote werk te beginnen. We beginnen met de song die zowel voor Eden als Paul de keysong van de plaat is. Niet de eerste single, maar de grote klepper en tevens de song waarmee ze het product willen verkopen aan verdelers en radio's. Natuurlijk vind ik dat er betere nummers op de plaat staan, maar deze song is wel het makkelijkst te grijpen. Een instant deuntje. Een pop-rock song in hart en nieren. Goede keuze als je het mij vraagt. 

Voor de gearheads een selectie van het materiaal dat gebruikt zal worden. Console is een gemodificeerde Harisson monitorconsole. Custommade door 'de beste tech van het land'. Een oude console met veel gebreken. Maar na een klein onderhoud van vandaag lijkt ze goed te werken. Fingers crossed. Elk kanaal behalve de stereoreturns hebben een belachelijk goed klinkende en erg precieze eq. Verdere EQ met iets meer mogelijkheden bestaat uit een Massenburg en een Orban 622b. Compressie: 3 dbx 160x, Urei 1178 stereo, Summit Audio DCL 200, Symmetrix de-essers en compressors. Delay en reverbs: 2 Lexicon MXL 200, Yamaha Rev 5 en Rev 7, AMS delay, Ams Reverb, Roland SDE 1000, Roland Dimension D, BBE 882i. Digitaal systeem is protools HD 3 7.0.3 met Apogee AD 16 en 3 DA 16. Verder de standaard selectie protools plugs en nog wat andere dingen. Maar ik denk niet dat die erg veel gebruikt gaan worden. Een leuke selectie als ge het mij vraagt. Bijna allemaal grote namen aangevuld met wat  enkele duistere onbekenden. Ik zal mijn oren spitsen en proberen te zien of die hardware bakken nu echt zoveel beter zijn dan wat moderne computers te bieden hebben. Ik hoop in elk geval veel kunde, workflow, manier van luisteren, manier van pannen, ervaring en lepe truuks te kunnen stelen van Paul. Voorlopig is dat al goed gelukt op het gebied van productie. Nu is de mixing aan de beurt …

Eindelijk!


ps: de uiteindelijk mixen worden op een SSL 6000 E/G+ gedaan. Normaal krijgen we deze week de lijst van werken die aan het gebouwen en de omgeving moeten gebeuren voor we de containers voor de studio mogen zetten. Eens die uitgevoerd zijn krijgen we de goedkeuring van The Council (gemeente bestuur) en zal alles in een sneltempo moeten beginnen lopen. Laten we hopen dat dat zo is en ik nog een grote brok, zo mogelijk alles van het deftige kan meemaken.

Addicted To Bass

Ik ben er gisteren achter gekomen dat ik een tijdje geleden de man achter Puretone - Addicted To Bass ben tegen gekomen. Best wel lachen want heb dat altijd een steen goeie schijf gevonden :) De zangeres in de videoclip is trouwens de echte zangeres. Het muzikale brein is een uitgezakte 40tiger :))) met een gigantisch zalige synth-studio vol vintage gear. Eden heeft voor de samenwerking met Paul een tijdlang met Josh samengewerkt, maar daar is niets vruchtbaars uit voort gekomen.

De Surftrip

Vandaag hebben we met z'n allen wat tijd genomen om de muziek even achter ons te laten. Het plan was om met Paul, Eden en Sasha (Paul's zoon) een surftripje te maken. Begin deze week werd er een surf-instructeur vastgelegd en materiaal gehuurd. Eden kneep is uiteindelijk niet mee geweest omdat hij Valentijn moest vieren met zijn vrouw. Ik en Paul zijn er echter van overtuigd dat hij gewoon schrik had :).

Het is een uurtje en half rijden naar het dichtsbijzijnde surfstrand: Ocean Grove. Een mooi stukje natuur en een strand met niet al te hoge golven. Ideaal om te leren surfen dus. De echte koelerds en hete surfchicks hangen op een ander strand. Dus je hoeft je niet te schamen voor gebrek aan kunde en wat belangrijker is. Je loopt hen niet in de weg, dus loopt geen risico op aanvaringen. 

De les begon met het aantrekken van de wet-suits, wat op zich al een hele uitdaging is. Die dingen spannen enorm en laten weinig aan de verbeelding over :). Vervolgens de surfplanken naar het strand dragen. Als je net begint te surfen begin je niet op kleine planken uit glasvezel, maar op grotere borden die uit een materiaalbestaan met meer drijfkracht. Op die manier kan je gemakkelijker rechtstaan. Nadeel is dat je minder makkelijk kan draaien, maar gezien ik dat niet echt van plan was. Was het mij een zorg … De les was op zich zeer kort. Dit is je bord. Als je peddelt moeten je tenen over de rand steken, als je opstaat ga je eerst op je knieën zitten, zo zet je je armen, zo je voeten, in het water dan maar … Ik dacht dit lukt me nooit zeker niet met dat beetje uitleg, maar eens in het water is het eigenlijk vrij snel duidelijk wat je moet doen. Ik stond letterlijk na de tweede golf die ik probeerde recht! Ongelooflijk hoe gemakkelijk ze het je makken met die borden. De les duurde ongeveer twee uur en half en om de zoveel tijd kwamen we terug naar het strand voor wat extra uitleg en bijschaving van de techniek. We zaten maar met drie in onze groep. Dus de instructeur kon goed zien wat je fout deed een heel persoonlijk tips geven. 

Iedereen weet dat ik geen waterrat ben. Ik zal zwemmen en water zoveel mogelijk vermijden. Maar dit is zowat het plezantste dat ik het afgelopen jaar heb uitgestoken. Serieus je voelt die golf aan uw tenen komen, peddelt nog wat extra bij. Je voelt dat je goed zit doet nog twee drie peddels extra en probeert recht te staan. Je glijdt verder op die golf. Heerlijk gevoel … Moest ik dichter bij een surfstrand wonen zou je mij er zonder enige twijfel gewoon elke dag vinden. 

Na een uurtje en half surfen vond ik het tijd om wat grotere golven te proberen en trok dieper het water in.  Geweldig. Daar voel je de golven echt tegen je beuken en moet je echt uw best doen om niet drie meter achteruitgeslagen te worden door elke golf die je niet wilt nemen. Behoorlijk vermoeiend is dat. Het zal dan ook niet verbazen dat ik na twee uur volledig uitgeput ben en zowat elke spier in mijn lijf pijn doet. Het is niet voor niks dat die mannen er allemaal zo uitzien! De grote golven bleken een hele uitdaging. Ik heb meer water gezien dan dat ik rechtgestaan heb op mijn plank, maar vond het super. Alleen al samen op je bord naast elkaar wachten op een golf is een geweldige ervaring. Ik denk dat surfen echt meer een way of life is dan het een sport is …

Hieronder enkele foto's en een filmpje van mijn surfwerk.

Het filmpje is niet erg spectaculair en van uitzonderlijk slechte kwaliteit. Het is helemaal in het begin genomen aangezien we onze spullen niet echt op het strand konden achterlaten. Dit is één van  mijn eerste golven. Later zijn we pakken dieper gegaan en werden de golven ook wat hoger natuurlijk :) Let ook op Pauls geweldige camerawerk :)

Het ding wil niet uploaden, dus jullie zullen moeten wachten op mijn thuiskomst … Ik probeer het later deze week alvast nog een keer …